Isa sa masakit na maramdaman ng mga mas nakakatandang kuya ang makita nya na isa ng malamig na bangkay ang kanyang mas nakakabatang pinsan/kapatiran. *wala akong masabi, wala akong maibulalas. Mag-kahalong lungkot at di mapakiwaring pag-luluksa ang aking nararamdaman. Bakit naman ganun? Paano na ang mga mas batang mga anak mo at iniwan?
Sa ngayon, isang mataimtim na panalangin nalang muna ang aking alay. Magkikita pa tayo! Maging masaya sa iyong pag-lalakbay sa kabilang buhay. Paalam!
No comments:
Post a Comment