Wala Nang Bukas

Na-miss ko ang mga blues sa panahong ito. Sinusubukan kong sumulat ng blues mula pa kagabi, at ito ang natapos ko. Paumanhin po sa mga makakabasa. Minsan, nakakaluwag lang magpahayag ng damdamin base sa obserbasyon.

Wala Nang Bukas

Luhang bumuhos sa madaling araw,

Walang ilaw, walang tubig, tao'y nawawala,

Mga naligaw sa syudad ng kalungkutan,

Gutom sumasaksak, walang katuwiran.

Chorus:

Oh, wala nang bukas,

Pighati at sakit,

Pagmamahal ay namayapa, kapayapaan wala na,

Buhay di lumulutang, parang ito'y binitiwan.

Ngiti'y pilit, sakit ay tago,

Pamayanan nagmamakaawa, di makaahon,

Buhay mahirap, puno ng pighati,

Walang saya, walang pagkakabati

Chorus:

Oh, wala nang bukas,

Pighati at sakit,

Pagmamahal ay namayapa, kapayapaan wala na,

Buhay di lumulutang, parang ito'y binitiwan.

Pusong duguan, puno ng galit,

Walang pag-asa para sa bukas, walang katapusan,

Sakit ng lipunan, namumuno ngayon,

Isipan sarado, walang paglago.

Chorus:

Oh, wala nang bukas,

Pighati at sakit,

Pagmamahal ay namayapa, kapayapaan wala na,

Buhay di lumulutang, parang ito'y binitiwan.

Duguan ang puso,

Na baon ay silakbo,

Wala nang bukas,

Wala nang pag-asa.