Kaarawan ni Mama

Yung huling tula na binigay ko kay mama (sa mga magulang ko) eh yung grumadweyt ako ng college. Ang title ng tula eh “EDUKASYON”

“Edukasyon”
Ni: Meric B. Mara
Note: ito ang tulang iniregalo k okay mama yung grumadweyt ako ng college.

Tandang -tanda ko pa ABAKADA ni ama at ina
na siyang unang nagbukas ng isip sa letra
edukasyon ko noon ay sa kanlungan pa nila
may piso akong baon at kendi sa twina

lumipas ang ilang taon ako ay kanilang itinuon
sa paaralan, may pormal na edukasyon
at may guro nasa akin ay gagabay doon
at ang piso kong baon , dalawang piso na ngayon

Sa eskwela hinubog ang isipan kong tulog
tinuruan mag isip ng tama at angkop
dito ko rin naranasan ang hirap na lugod
nasa kinabukasan ko ay siyang papalaot

kagandahang asal dito rin naturuan
ng mga propesor na tunay na huwaran
sa araw ng pag-susulit kahit na nahihirapan
pagnaipasa naman ibang klaseng pakiramdam

Kay sayang alalahanin lahat ng nagdaang tambing
ukol sa edukasyon na nagbibigay giliw
mula elementarya hanggang sa ngayon aliw
dahil ilang panahon nalang ay iba na ang darating

Kaya sa napipinto kong pagtatapos alay ko po na lugod
ang aking natutunan sa paaralan kong tibobos
lubos-lubos na pasasalamat aking ipinaaabot
sa aking mga magulang, guro, at sa ating Diyos!!!


Oks ba? Kayo ba may regalo kayo sa mga magulang nyo? Yung kakaiba ah..hindi material o nabibili sa tabi tabi. Na miss ko nga eh.kasi 1998 (graduation nga) yung huling regalo ko..kaya ngayong birthday nya ginawan ko ulit sya ng isang tula. Sana magustuhan nya. Kasi ngayon marami rami na akong mga imbetasyon sa kanya na lumabas, magsalo salo kami kasama sila papa,kaka at kong..mag mall, kumain sa labas,mamasyal. Maraming beses din na di na sya umaayon para magsalo-salo ng konti. Laging dinadahilan yung kanyang sumasakit na paa at rayuma. Nagsisimula na nga akong mag worry ng kaunti dahil sa kanyang karamdaman. Bilang isang anak medyo nakakalungkot kasi nga pag ang iyong magulang at nagkakaeded na at din a umaayon ang kalusugan sa bagong panahon. Minsan iniisip ko nga rin kung ako mismo eh nagging mabuting anak ba ako kay mama? Nabigyan ko ba sya ng sama ng loob? Meron ba syang hindi nasasabi sa akin? Ayaw ko lang isipin ang mahalaga sa akin eh kung anong meron na ibinigay sa aming pamilya (pagsubok,pag tutulungan, pagsasalo salo at pag-aalagaan ng bawat isa) lahat mahalaga lahat nagpatatag sa amin at lahat ay di magigiba.


Sa Iyong Kaarawan
(para sa aking mahal na ina sa kanyang kaarawan)
Para sa kanyang ikaw limampu at dalawang taong kaarawan.
October 28, 2006

Siyam na buwan ako sa loob ng iyong sinapupunan
Tunay na bayani sa pagaaruga at pagmamahal
Makulay at wagas na damdamin iyong pinaglaban
Sa hirap ng buhay;proteksyong namin at huwaran

Sa aming paglaki ikaw laging nariyan
Mula sa paglalaro sa bukid hanggang sa sa kung saang lansangan
Ibinigay ang laya na may pangaral na kakambal
Kaya nagging matatag ang isip at puso saan mang gerahan

Ngayon ako’y hustong edad na, bumabalik ang gunita
Mga palo’t pag ibig sa akin ay bumubulagta
Marangal na pag aaruga at sa aming mga maling iyong itinatama
Hinding hindi malilimutan;sa gitna na panganib ito ang aking sandata

Sa iyong ika-limampu’t dalawang kaarawan
Sanay iyong magustuhan,itong munting alay na aking nakayanan
Pagpapahayag ng damdamin at pagmamahal ang dumuduyan
Pagdiriwang, Ligaya at tuwa. Pinapamalas para sa iyong kaarawan

Maraming taon pa tayo’y pagsasama samahin
Di iiwan . di hahayaan ng panginoon natin na laging samsambitin
Ikaw ako si papa,si kaka at kong kong din
Walang iwanan...tunay na bigkisan...Hirap...ginhawa.. lahat ay tatahakin.


I love you mama! Happy birthday po!
Meric

70’s Bistro

Mga alasonse ng gabi ng magkayayaan para icelebrate yung birthday ni eman.
Sino si eman?

Si eman the suman yung taong paboritong mag katay ng pagong
Si eman superman yung taong kung umebs eh burik..
Si eman the batman yung taong hindi tao
Si eman the pacman yung taong kumakain ng python
Si eman palaman yung taong katabing matulog yung linux na slackware
Si eman the aquaman ang taong umiinom ng redhorse ng 7 secs
Si eman the wonderwoman hehehe ay isa sa RHCE ng 8layer- RedHorse Certified Engineer
Si eman the wolfman yung ASTMASTER
Si Eman the pepperman yung taong di marunong magpagupit pero nangugupit na pag nagupitan naman eh mukhang babae
Si eman yung isa sa malaking dagang nangunguha ng pagkain na nagpapaalam lang pag nakuha na o habang ngumunguya na…hahaha

O tama na, di naman blog ni eman ito…blog ko ito.

Nagkita kita na yung tropa sa conspiracy (dito kasi kami gigimik) akala kasi naming si Joey Ayala yung tutugtog di pala kaya sa bistro kami nag punta. THE JERKS…ayus

May dala si Eman ng 6 na bote wine (3)red/ (3)white wine at sinamahan ko pa ng order ng dalawang bucket ng san mig light.

Tawanan kulitan ayun nagkalasingan..sarap mag bistro lalo na pag libre yung entrance mo (kung paano SECRET..mga tulad lang naming elitista nakakagawa nito ..BELAT)

Ang sarap ng gimik lalo na pag may masarap na kwentuhan tapos samahan pa kayo ng six-time ng World Champion sa gimikan na si Mr. Rodel the OPLOKS PULPULAAN HIPOLITO da Mr. Michale V DEMesa, yung isa sa RHCE din ng 8layer (RHCE-Rodel Hipolito Certified Engineer)

(6) six-times kasi pang anim na beses na nyang sumama sa gimikan..yung ngalang yung 5 virtual yung pagsama nya.

Eto pa lalong sumarap ang inuman kasi may mga pahabol pa na taga ibang planeta
“THE PLANET” Ooh Ma LOwRD”

Kaya sa mga taong babasa nito, maginvest kayo ng time sa bistro; iba bang mukha. iba ibang musikero, iba ibang klaseng tunog.. Sarap malasing dito lalo na pag may kasama kayong birthday boy at mga gells..

Ang Aplaya,two hundred fifty pesos at Saliw ng Gitara

Huling gabi na namin sa davao,biglaan..nagkayaan matapos ang palitan ng mga text messages upang mapagkasunduan yung lugar kung saan magkikita kita upang magsalosalo mag beer..huling treat bago bumalik ng manila.

Di Dan si Deng Ako at si Eric Gancio (ng Yano)

Saan kami na padpad: SA FELIS RESORT sa matina Aplaya.

Maaga pa yung gabi ng nakarating kami dun, dinig mo yung mga hapas ng tubig sa pilapil, pati yung pag agos nito sa prinsa tapos sinasabayan pa ng dahang dahang ikot ng windmill at ng nakapalamig na hangin na dumuduyan sa mahinang abon na lalong nagpa kumpleto ng timpla ng mood. Nasa gitna kami ng isang malaking palaisdaan. Malayo sa mga bahay bahay...talagang kakaiba.

Gitara nalang yung kulang, wala pa si eric. Habang naghihintay nagbukas muna kami ng laptop para mag check ng email at konting meeting. Nakakagulat lang ng yung isang aleng serbidorang masungit eh biglang lumapit para sabihin na pag gumamit daw kami ng saksakan o kuryente para sa mga laptops naming eh kailangan magbayad kami ng Php 250.00 sa bawat oras na paggamit. Nakakagulat..nakakatawa..nakakaawang patulan pero sige na nga. Bayad ko nalang sa ekpiryens.

Umorder nalang ako ng beer, sinamahan ko na din ng mga pulutan pusit sashimi at sisig.

Maya maya pa eh dumating na si eric sukbit ang gitara sa kanyang likuran. Nag yosi at umupo na sa aming harapan..eto simula na ang Jam, sinabayan na rin ni deng ng kanyang mag ultraelectromagnetic champion na boses. Ang ganda ng musika..panalo.

Kumpleto nga kasi si dan bumabakground pa at ako naman ang taga palakpak nila.

Di ko akalain na yung isinerve na ang pulutan sa amin..maglalaway ka palang talaga. Sa unang pagkutsara sa pulutan..inienganyo o inaakit ka na sa mga sarsa at usok na simisigaw ng pangaakit para kainin sila.

Eto pa, ang sarap ng sashimi..langya lang itong si deng yung tinimpla nyan sawsawayan wasabi eh wasabeng may toyo..hindi toyong may wasabi…gumuguhit ang anghang..ang sarap..nakakamatay..talagang mapapamumog ka ng napakalamig na san miguel beer.

Parang ayaw matapos yung gabi, iniisa isang kantahin yung mga kantang yano, walang electric..purong acousting gitar..litaw ang mga tunay na talento..iba ang sarap sa tenga. Ihehele ka, maluluha luha ka sa mga senting kanta. Lalo na yung ji-nam pa yung mga kantang PATATAG. (awit ng mortal yugn awit tungkol sa kwento ni TANO..at marami pang iba)..grabe ang saya.

Eto nga yung mga nagging take home ko…mga 3gp format ng ilang mga kinanta.kasi nirecord ko sa aking Sony Ericsson na cellphone.

At mga makukulay na karanasan.

Ang Aplaya: Isa sa hindi ko makakalimutang lugar na nagbabalik gunita sa mga palaisdaan nung ako’y bata at nagbabakasyon sa bulacan sa mga tito ko at tita.

Ang Two Hunderd Fifty na bayad sa bawat oras na pag gamit ng kuryente para lamang makapag charge ng laptop at mga cell phone..paano ko ito makakalimutan eh mas mahal pa kaysa mga inorder naming masasarap na pulutan.

Ang Saliw ng gitara na di malilimutan at bawat tipa,bawat nota humihele nagpapaindak at nagbibigay kulay sa gabi ng huling gimik nung panahon ng aking unang bisita sa davao.

Building an IT-Enabled Nation?

“If everyone in our Country uses one specific Technology (eg. Microsoft), are we Building an IT-Enabled Nation?

But if Everyone knows that you are free to choose (you have options), free to think …

Then that’s a start.

You enable yourself…

And if each one is enabled… we build a NATION of enabled INDIVIDUALS”

8layer Technologies, Inc.

(October 24,2006)

Sa Davao

Ilang lugar na ba ang napuntahan ko? yung magagandang lugar? Sa pilipinas? Sa ibang bansa? Di ko na alam. Kailangan balikan ko yung passport ko ngayon at yung lumang passport para malaman yung tamang sagot. Sa pinas..natapon ko na yung mga kopya ng boarding pass ko. Di naman mahalaga..at ang istorya ko ngayon eh tungkol naman sa pag punta sa davao..sa unang punta ko ng davao.

Wala pa akong tulog. Kagabi (October 22, 2006) kasi nasa office lang ako niready yung mga gamit nadadalhin sa davao..pupunta kasi kami dun para mag present ng bagong teknolohiya sa opensource para sa NCITE06-national conference on information Technology Education.

Mga gamit tulad ng server,PC mga software na iprepresent tulad ng NITIX,SCALIX at ASTERISK. Mga flyers at brochures. (ganun talaga pag ikaw yung alila ng isang opisina..ikaw talaga tatapos ng mga bagay bagay lalo na sa mga ganitong klaseng event)

Visit: http://www.psite.org.ph

Alas kwatro ng madaling araw; alasinko yung flight schedule namin. Nasa airport na kami. Late..tulad ng mga dating lipad..nakakakaba..boarding na kasi. Baka di kami umabot..nakiusap sa mga mamang gwarya na sana ay di na kami dumaan sa mahabang pila. Ayun pumayag naman sila..lusot..pero sa bandang kapkapan na..pinahuhubad na pala yung mga sapatos..nakakatawa kasi lahat gumagawa..sumusunod sa polisiya..pero sa aking pananaw walang saysay..nagpapabagal lamang ng sistema..walang halaga..walang kwenta.

Sa eroplano,Eksakto ang dating..umupo..sumandal dahang dahang nag lagay ng seatbelt. Sabay pikit ng mata at naidlip.

Lampas alasais na nung lumapag yung areplano sa davao.

Naging busy na…

Yung ikatlong araw ko sa davao, matapos kong mag conduct ng training ng linux sa Ateneo de Davao. Medyo bumawi ako ng tulog dahil sa sobrang puyat at hapdi ng mata. Kaya pagsapit ng hating gabi..eto’t bawi rin sa pag larga….may lugar sa davao na tinatawag nilang “jack’s ridge”. “mala antipolong lugar sa davao na kung saang kita mo buong davao city.”ang ganda ng tanawin”…natutuwa ako at naiinlove sa mga ingay ng kuliglig habang binabaybay ang daan..may mga alitaptap pa akong nasisilayan na ang naaalala ko eh elementaray pa ata nung huling makalita ako nun. Sabayan pa ng mala bisayang tono ng nangungulit na mamang taxi driver…na walang ginawa kung hindi ibida ang lugar at masarap daw kung pupunta doon ng may “pir ba” (pair). Nakakangiting isipin. Kasi ba naman yung nasa isip ng mamang tsuper eh mage enjoy kalang dun kung may partner ka. Kasmi kasi grupo ng pumunta…nakisaya..nakigulo naki jam saliw ang magandang tunong ng gitara, may mga picturan kasabay ng pagnanamnam ng ganda ng gabi.

Ang bilis na panahon..bukas byernes na..uuwi na kami papuntang manila. Sa iba marahil ang pasalubong nila eh mga biniling mga gamit,pagkain o kung ano mang mga materyales na bagay. Pero para sa akin, may kakaiba akong pasalubong. Bukod sa SUHA ng Davao at DANGIT na binili ko. Kung hindi yung kasaysayan sa puso ko na maibabahagi ang ganda ng lugar ng davao..pati yung kasarapan ng feeling na natapos mo yung trabaho mo na masusukat na magandang yung nagging ”output”nakapagmamagi ng iyong kaalaman at nakagawa ako ng isang tula na parte ng aking mga koleksyon..dito sa DAVAO.

Sa Davao
Thursday 3:30am
Casa Leticia- DAVAO
Rm 503

Sa Davao ang sarap , and sarap manligaw
Magagandang mga dilag iyong matatanaw
Sa bawat sulok sa mga lansangan; ang hihinhin ng galaw
Tiyak na mamimiss mo kung sa lugar na ito kung ikaw ay papanaw.

Sa Davao ang sarap mamasyal at mag beach
Sa pagkat mga tao, wagas at wala sa ulo’y sakit
Sa kanilang pag asista ,buong puso at di pilit
Maeenjoy mo ang mga tanawin, pamasahe ay sulit.

Sa Davao ang sarap kumain o kaya mag food trip
Sa kantinang mumurahin pantahon ay magsisikip
Dahil sa sarap ng mga pagkain, bundat kang hihibik
Tiyak na babalikan dahil sa mura at mapapa “yummy” ka sa sulit.

Sa Davao ang sarap pag muni at magpalamig
Kung ikaw nainip o may mga problemang numiiig
Kung ang Pusot bugnutin kung dati’y tumitigidig
Mahinahon at ma sosolve ,bagong anyo ang iyong daigdig.

Sa iyong pagbisita sa davao, tiyak ikaw ang bida
Lalo na kung minaster mo ang tunay na pakikisama
Kahit sa saang sulok ng davao ikaw ay maligaw o mapunta
Patok at “ENJOY” na pagkapanalo ang iuuwi sa tuwina.

Maraming Salamat sa mga sumusunod

• Sa Intel Phils lalo na kay femee na nakikipagsabayan ng puyatan sa amin =)
  
• Sa PSITE (lalo na kay sir alex at kay sir boyet)
• Sa Ateneo De Davao
• Sa mga Organizer ng Event at mga dumalo ng event
• Kay Kaibigang Rocky sa paglibot at maluwag na pagtangap
• Kay Eric Gancio ng “Yano” sa pagpapaunlak sa munting gimik
• Sa mamang taxi Driver na naghatid sa amin sa Jack's Ridge
  

Bakit r3d3ye?

Marami rami narin kasing nagtatanong maging sa email,YM ,sa google talk, sa cellphone at sa numero na dinadial sa office na dumadaan sa asterisk server namin kung bakit r3d3ye yung napiling codename ko.

Nung college kasi ako..usong uso yung kopyahan…(o yung mga classmate kong makakabasa nito…mabuhay ang PUKE (partidong umuunawa sa kapwa estudyante)..hahaha! j/k) di ko makakalimutan si Michael M. (First Year College ako). Di kasi ako marunong mangopya nun at di rin ako nagpapakopya. Ang motto ko pa nun..mamatay kayo! =) ewan ko ba..kasi yung high school ako di ako nangongoya eh..kung bagsak di bagsak ..nadala ko ata yung unang taon ko sa kolehiyo....anong magagawa ko…di tinadhanang..bumagsak ako sa mga subjects ko.. Si Michael M. kasi yung katabi ko sa upuan; kasi ba naman perehas letter “M” yung apelyido namin.

Naalala ko kasi, isang beses exam naming sa salvation history nun…di ako nakapagaral. PATAY!

E syempre..first time kong babagsak nun…si Michael M. tinitingnan yung papel ko lagi..ayun nakita nya na wala akong sagot..kaya kinuha nga yung papel ko..tapos..pinalit sa papel nya..tapos..sya sumagot ng exam ko…langhiya..halos mamatay matay ako sa kaba nun. BUTIL BUTIL na pawis ata ..at tuloy tuloy na kabog ng dibdib yung kasama at kaagapay ko nung panahong iyon..tapos syempre…. pass your paper na…tapos sabay alis yung teacher namin.…at sabay ingay yung buong klase na parang walang exam na nangyari...nagulat ako yung kinabukasan..ibinalik yung exam..aba naka siyento ako....di ko alam kung paano napeperfect nitong si Michael yung exam nya at yung exam ko. Di ko na rin inusisa..pero kaya ko ito sinasabi at sinasanaysay..kasi..dito nagsimula na ako naman yung nagpapakopya..aral ako ng aral..walang araw at gabi na di pwedeng tumutok sa pagaaral..laging puyat..laging pula ang mata...

After ng graduation, work na..syempre kailangang kumita....isa ata ako sa pinakamasipag na empleyado nun sa unang trabaho ko..bukod sa dami kong natuturuang mga bagong pasok..ang bilis ng pagaaral ko dahil sa pagtutuk sa pagbabasa at pagpupuyat na matutunan yung mga bago sa teknolohiya..muli..puyat..aral..trabaho..pula ang mata..

Dumating yung punto na sobrang naadik na ako sa internet, mga virus, mga kung anonong mga code na yung nilalantakan ko..di na natutulog..di na makatulog..kakaprogram..kakaaral..minsan babad sa laruan na kalaban ko yung alam ng president eng kumpanya namin…kakalaro ng stracraft at red alert..ayun..puyat…babad sa net..laro..pula ang mata

Kahit ngayong iba na..may sariling kumpanya…nagse set ng direction..minimoritor ang mga financial..inaaral ang mga problemang kumpany..mga bagong programa..tuloy tuloy lang..madalas puyat..mulit..pula ang mata…pero masaya.

Kaya ngayon.sa mga nagtatanong lagi lang akong puyat..pero tsongong puyat na mag saysay may nahihita..tumutulong sa kapwa…sumusubsob..nagmamahal sa trabaho.

Puyat…nagpapahalaga..r3d3ye..pula mata.

Nakatikim ka na ba ng isaw sa kalye? May kilala kang tikyo? Talo kita.

Tangahaling tapat kasi ng simula akong mag hanap ng isaw, naalala ko lang kasi yung inihaw na tengang kinain naming ng isang araw sa kalayaan nakakatakot..ang lalaki ng tenga. Sa takot at sa pagdadalawang isip naitanong ko tuloy sa tindero...anong tenga iyan? Sabay sabi na tenga ng baboy…natawa ako..sabi ko nga..letsas na tenga iyan..parang tenga ng Dambuhalang baka…sabay sabay ngang lahat nagtawanan.

Kanina ko pa hinahatak yung araw at oras para lang magdapit hapon na ; upang magsimula lang maglatag yung mamang mangari ng ihawan sa tabi ng traysikelan sa kanto. tik..tak..tik..tak..umandar bahagya ang orasan at eto na..nagsisimula ng magbaga at umuusok usok na uling ni mang tikyo (di totoong pangalan). Yung mambabarbe-q sa kanto..yung tinanong ko kasi sya sabi ko..susulat ako isang kwento tungkol sa masarap nyang barbe-Q aba..nag inarte… ayaw nyang mashowbiz kaya..binigyan ko nalang alyas na TIKYO.

Kaya sa bwenamano…isang tenga at isang isaw ang aking order...ako yung nauna sa pila kaya may libreng isang inihaw na “DUGO” (yung tatlong pirasong na kwadradong itsura na mala spongebob ang dating at namumutawi ang kulay pinagsamang itim at brown. Ayan na..Pinapaypayan na….sa ibabaw ng mainit at nagbabagang uling ito’t pinapahiran na ng mantika na may toyo toyo na hindi ko alam yung tawag..pero ang bangong at nakakatakam nitong isaw na ito at talagang mukhang malinam nam.

Sa unang kagat..lasap ang sarap..anong sinabi ng jolibee at mcdo dito?.sa halagang sampung piso..solve ako…di nga lang ako tinatanong ni mang tikyo kung “TO GO” or FOR HERE”.

Wala lang naman..i shinare ko lang yung feeling at sarap ng pagkain ng isaw. Matagal na rin kasi yung panahon na huling kumain at nakipag kwentuhan sa mambabar-bi-Q. nakakatuwa kasi..bagong karanasan..makulay na karanasan. Kaya si mang tikyo..nakakuha na ng suki. Mahusay pagpaypay eh mahusay sa customer service. Marunong magbigay ng bonus!..trabahong kamay….masipag..tyiaga…baga...ihaw..sa huli…marasarap na nilaga.

(thug..thug..thug.)3 points!

Ano bang outlet nyo ngayon? Anong mga bagay bagay ang pinagkakaabalahan ninyo matapos ang panahon ang sobrang pag-aabala ninyo sa eskwela,trabaho at mga problemang personal? Aba kayo sumagot nyan..di ko alam yung sa inyo..pero gusto kong ibahagi yung sa akin..ano iyon? Yung tribol..tribol..shoot..shoot..shoot.. tribol..bol..bol..shoot..shoot..shoot..

Eto linawin ko..isang beses kasi sa ibaba ng galleria robinson. Dun sa BO’s yung masarap na kapihan na araw araw akong bumibili ng kape ko pero di pa rin ako kilala ng mga tindero at tindera..(di ata naturuan ng manager nila na mangilala ng mga suki)//eh kasi naman eh..iba ibang pangalan ginagamit ko kahit na tinatanong nila lagi yung “name” ko pag kabayad at isunusulat nila sa papel na baso..wala lang nakakatawa lang..kasi nga araw araw iba iba sinasabi ko..di nila napupuna..ang mahalaga naman eh..natatangal ng kape nila ang antok ko na nakakawork tuloy ako ng maayos.

AYUN nga..ibalik ko lang...sa ibaba ng galleria..habang nagkakape nakita ko sa harapan ng GLOBE CENTER na may laruan na pala dun..tapos may basketbolan..tatlong hilera na kung saan pwede kang mag SHOOT..5 pesos lang yung token.

Naalala ko kasi yung bata pa ako (ampayatot ko pa nun), ang hilig ko na sa basketball. Naglalaro nga kame sa putikang kort at yung ring na walang board yung aming praktisan. Minsan pag naglalaro ng shooting sa kabutihang palad..nananalo ako ng Php500.00 pesos (oo Php500.00 pesos.malaki na iyon yung highschool ako) dahil sa pagshoshoot..o sa tinatawag na pustahang “SHOOTING” mga dayo sa lugar nga kalaban ko nun eh. Ibaba iba ang set-up minsan bente bente ang taya minsan sampu sampu na pag nagkakainitan “Php100.00” isang tira.

Tapos ayun, naalala ko yung isang game (sportsfest) sa UNIONBANK nung nagwowork pa ako dun..isang laro namin eh kalahati ng score ako ata gumawa..naks..pero talo naman kami sa game nun…yung sa unang unang liga sa Athena-ecommsite naalala ko din 4 lang kami sa court vs 5 na malalaking tao na hirap hingal ang mga komang. Natalo kami pero sobrang nataranta at kinabahan sila sa mga 3 points ko..hahaha..ang yabang! Pero tapos na iyong mga pangyayari na iyon..di na mahalaga na kukwento lang.

Ang mahalaga ngayon, lagi akong may limang piso. Kasi nakakapag shoot shoot ako sa ibaba ng robinson. Yung unang laro ko nga di ako makapaniwala; kasi yung pulso ko nakikisama pa kahit walang practice..naka 348 points ako. O ha! Tapos yung sabado kung saan isinama ko si Deng,Benjie at Ray matapos kaming kumain ng halohalo sa Razon kung saan dalawa lang yung binili namin at hinati sa apat para masaya ang kainan..aba..naka 467 points. Kala ko walang himala meron pala. Tsambahero pala ako.

Sa ngayon eto muna yung gagawin kong outlet, sa dami ng trabaho ,sa dami ng iniisip, sa dami ng pinahahalagahan. Dadaanin ko nalang sa puntos..puntos na magiging gabay puntos na aagapay..puntos na di magpapahiwalay...puntos para sa gintong tulay..3 points ng buhay.

Kinalimutang “HairGel”

Kailangan nga ba ang huling panahon na nag “HairGel” ako? Hmmm..di ko na matandaan.Ang alam ko lang isang araw naisip ko na wala na akong pambili ng GEL kaya itinigil ko sya. Naisip ko kasing lulalaki na pala at madami ng kinita yung bench na stronghold yung “FIX” (TCG1075C) sa akin. Wala naman akong napala ni di man lang ako naka discount sa tanang buhay ko eh mula college pa ako yun na yung binibili ko..kainis wala man lang loyalty program.

Ngayon..eto long kulot hair na ako..nakakatuwa lang..di ko lang alam kung madungis o hindi ;pero ang mahalaga matipid at hairband lang ang investment ko..hairband na binili ko pa sa quaipo yung huling nagsimba ako at tumambay sa tabi ng bumbay sa bilihan ng mga pekeng DVD..di ako nakabili ng mga paboritong DVD nun kasi pamasahe at pang greenwhich na pizza lang yung dala kong pera..syempre na factor-in ko na yung pambili ko ng sago na milalamig na binibili ko dun sa harap ng tindahan..yung sa harap ng mercury drug ng quiapo kung saan nagtutumpukan yung madlang tao twuing may magtatapos na telenovela sa TV….di ko alam kung bakit? Ganun talaga yung pinoy..adik eh..saan? sa mga korning palabas..hahaha..patawad sa mga ibang manunulat..nagbibiro lang…wala lang akong hilig sa mga telenovela talaga

Ilang tulog nalang?...ilang ligo?....suklay? at pag shashampoo?…mawawala na rin tulad ng HAIRGEL ko yung hairband..kasi nagsisimula ko na sya itali ng paneling violet na bigay sa akin ni denggay. Na feeling ko tig wa-wanfifty na nabili lang din sa kung saang saang gilid gilid o kung di man sa napulot din sa isang sulok sa UP (unibersidad ng pila)

Sa nakalimutang HAIRGEL. Eto lang ang mga hindi ko malilimutan

Una: di nagugusot hair ko nun kahit may rally nasa edsa at makati

Pangalawa: natatakot humawak yung mga friend ko sa buhok ko..kasi papatayin ko sila

Ikatlo: nagging fan ako ng BENCH na ngayon ay kinakasuklaman ko na…ay..hindi pala..kasi lahat ng BRIEFS ko BENCH pala. may orange nga ako na (BENCH HIPSTER BRIEF) yung BUB1005.

Ikaapat: Di ako “IN” pag nagsisimba ako sa QUIAPO at tumatambay ako sa DVdihan. Kala kasi nila mayaman ako..pero di naman ako bumibili.

Kawawang Gel…nawala..sinadyang iwanan..niyurakan….inalipusta...ayoko na HairGel..watta hell!? =)

habang tumatagal papahirap ng papahirap..pero sumasarap

wheeeew (sabay punas sa noo na kumukunot sa ilalim ng buhok kong kulot..kulot na kulot)!
naisipan ko lang maglahad ng munting storya ng buhay base sa aking tunay na karanasan.
kung ano ang dahilan? di ko pa alam. Ang nasa akin laman bago ko makalimutan....aking nailahad man lang.

naalala ko yung mga unang buwan nung itayo namin yung 8layer. ang saya,masalimuot..gumagawa pa ako ng listahan non ano yung damang direction at mga programa para itaguyod yung kumpany..gumawa rin ako ng listahan kung paano pipili ng mga tamang tao.
isinaalalang ko rin yung "projection" para mailaro ng maiigi yung salapi na malilikom at makapagbigay sa mga organizations na nangangailangan ng tulong. itinatak din sa sarili at sa puso na magiging kakaibigang kumpanya ito..iba..angat..tutularan ng marami.

naala ko rin yung mga panahon na kahit patas ang laban mo sa mundo..sa trabaho..sa pagpapahalaga.. mga itinuturing mong kaibigan pa ang maglulugmok sa iyo dahil sa mga personal na intensyon...makamundong kayamanan..huwad na salapi..at mga pagbubulaan. Natutunan ko tuloy ang pagprotekta sa sarili at sa kumpanya.

naalala ko rin na may mga makikipagpartner pala sa iyo na mga organization at mga kumpany na gagamitin ka lang pala o kung di naman sanay sa mga "mom and pop" na dealings...naging malungkot...nakakairita..pero muli, malaking pagkatuto sa tinatawag na pag "filter" ng mga makakapareha.

note: mom and pop means

• pakikipagnegosyong mga illegal..hilig sa under the table o lagayan
• nakikipag negosyo na gamit ay palara
• naghahamon ng suntukan ng wala sa lugar (di nag iisip)
• sugod ng sugod..text ng text..kaso ng kaso na nakakasuhan.

tapos bigla bigla rin magtatangal ka ng mga tao dahil sa mga maling mga bagay bagay na ginagawa at mga pagpapasaway. na sapanahon ng paghuhubog ng tinatawag na "CORE" eh hindi mo nakikitang magpapartisipa. kaya pesensya!

ay naku....masalimuot..papahirap ng papahirap..

ang masaya..sa loob ng paglalakbay! may mga umaagapay..may mga tunay na kaibigan,may mga aalalay. sabay sabay nyong tutuklasin ang mga hirap sa negosyo at sa buhay.

sumasaya,lumalago ang mga paghihirap at pagpupunyagi..nagiging matindi ang pakakalilanlan mo sa taong makikilala ko sa iyong paglalakbay. maging kapareha sa trabaho mga kaupisina mga kiyente. pati mga "feeling" negosyante at "feeling" friend mabilis mong nauugnay at nabibigyan ng mga intensyon na katapat nila.

minsan parte ng hirap.. ang pag iyak...sa gitna ng trabaho,maging galing sa kliyente o sa pagsuba sa lawa ng mga problemang iniatas na hindi nagawa na sa paglubog ng araw ikaw ang sumusulba. luluha kang talaga..ngangawa..kakabog ang damdamin..lalabas..tatakbo sa banyo... mag hihilamos..titingin sa salamin..makikitang namumugto ng bahagya ang mga mata. mag iisip...hihinga ng malalim ..na pagkatapos ng isang minuto..eto't raratsada at lalaban sa hamon o laban ng buhay..hamon dahil sa pag panday na panahon..alam mong di uubra sa iyo at alam mong parte lang talaga sya ng isang sistema na kailangan lang sulbahan. tapos ayun..tuloy na ulit..ngingiti at magpapaligaya na ng mga taong pinapahalagahan mo..maging itong kaupisina o kapamilya o mga taong pumapaligid sa kanila.

ang sayang isipin no? ang sayang damdamin? ang sarap mag isip na nung bata ka pa, okay lang na may piso at candy sa bulsa..okay lang na mapalo minsan..kasi pag dating ni mama o ni papa may ma susumbungan na. okay lang pag natalo ka sa piko o sa tantsing..makakabawi naman bukas..okay lang na nababarurot sa agawang beys. kasi minsan sila naman ang nagiging taya.

uuwi ng maaga dahil mag aalasais na at magnonovena,luluhod sa altar at mananalangin kasa ang pamilya. lahat okay lang nung bata..payak..imiiyak..kahit na sariling kagustuhan lang ang dahilan.

ngayon...dalawang put siyam na edad na ako..tapos na ang mga alaalang bata na naisulat na ng panahon..at malinaw na na nasa aking isipan..naishare na rin sa mga tunay na kabigan...NGAYON!.. naiisip ko lang lahat..napaguugnay..nabubulay.
mabilis ang panahon...kung ano ang bukas di ko alam. pero tanging sandata mga taong nagmamahal,panalangin at karanasan.

tamang pakikipaglaban...sa mga tao at tautauhan..
lahat at malalagpasan mararamdaham..pait man o kaligayan..
na habang tumatagal papahirap ng papahirap..pero sumasarap na kabuhayan.

meric mara
October 22.2006 (12:03am) oras na nasa aking laptop.

Gusto kong matutong mag drive

College ako nung unang napakinggan ko yung eraserheads na banda..asan na kaya sila ngayon? Yugn time na napakikingan ko sila.dami mga kanta nila ang sobrang gustong gusto ko. Nandyan yung ligaya,magasin,elbimbo at kung ano ano pa..naging paborito ko rin yung "Overdrive" na mula sa album na Cutterpillow na nirelease nung 1995 kasi gusto ko talagang matutong mag drive…may sasakyan nga kami sa bahay pero di ko naman nagamit..isang beses lang yung pumunta kami ng bulacan at nagpaturo akong mag drive sa kaibigan ng papa ko na syang nagging official na driver na ata ng sasakyan namin..si kuya Robinel.

Sa ngayon napaguusapan naman sa opisina ang pagkuha ng sasakyang makakatulong sa aming organiasyon..nagpapalano na kaming kumuha at mag invest..mga pinagpipilian at ford escape at yung mga sasakyan ng Hyundai na TUCSON at MATRIX.

Dahil nga sa kagustuhan at pangangailangan, ayun nag test drive kami sa makati.bumisita kami sa Hyundai center sa pasong tamo at nangulit..nangulit sa mga tao dun at nangaulit na I test drive yung Tucson at matrix. Ayun, nakulitan siguro at pumayag.

Sino sino kami, si oploks,deng,eman at si sir noel. Kasamang nakikikulit yung nag aasist sa amin na lasalistang taga Hyundai…si COCOY?..nakakatawa…akoy napahinga..yung huling dinadrive naming modelo..naririnig ko mga sigawan murahan…pero ang sarap ng idlip ko dun sa likuran ng sasakyan…Sana bago matapos ang buwan na ito o sa susunod na buwan makakuha na kami..at masimulan ko ng mag aral mag drive..mag drive..gusto kong matututong mag drive…kahit na wala akong kotse.

8layer: ASTERISK BOOTCAMP

8layer: ASTERISK BOOTCAMP

ARE YOU IN OR NOT, DO YOU KNOW WHAT'S HIP OR HOT? CLICK ON THIS LINK, YOU MIGHT JUST INK FOR THE 8LAYER ASTERISK TRAINING, NO NEED TO THINK... (TWICE THAT IS..) AND DON'T BE A DINK... BOOK and ENLIST NOW, AND GET ASTERISK KNOW-HOW

http://www.8layertech.com/ast-training.php

Asterisk Counter

testing mula sa labas ng network namin paconnect sa aasterisk server (walang problema..successful)

XLITE-->INTERNET-->8layer ASTERISK Server-->LOCALS

=========
basa basa ng mga articles/whitepapers sa tripwire.
http://www.tripwire.com/resources/whitepapers/index.cfm

=========
Also, medyo nag troubleshoot kami sa office last saturday ng PC ni BOYET..bi-nayrus.
o ayan pwede na ulit mag recording.. =)

=========

http://asteriskcounter.sinologic.net/image.php?id=700



MANO MANO TRIP

NENE

I
Nasalubong ka ng isang kaibigan
Sabi nya may pasa sa iyong katawan
Tinatanong ka nya kung saan ka patungo
Ang sabi mo hindi ko alam, hindi ko alam
Natural lang naman na ikaw ay pagalitan
Dahil masyado ka pang bata upang paglaruan

Cho:
Oh Nene, oh Nene
Bakit di ka pa umuwi?

II
Tatlong taon ka ng nawala, o ba’t wala
Ngayon lang kami nakatanggap ng balita
Lagi ka raw nakatambay sa kalye
Pinapasayaw ng mga lalaki
Sa tapat ng ilaw ika’y pinapalakpakan
At sila ay nakatingin sa hubad mong katawan

Coda:
Pinapasayaw ka palagi…

Links

Home Page:

www.manomano.tk

Cool Link 1

www.myspace.com/manomano

Cool Link 2

www.myspace.com/c_mano

Cool Link 3

launch.groups.yahoo.com/group/manomano/

Webmaster

webmaster ako today..ako nag uupdate ng website ng 8layer muna.

eto yung mga inaupdate kong section:
1. About us
2. Product and Services
3. Contact us

=) naalala ko tuloy yung mga unang website na gunawa ko dahil sa pag HHTML na ito. (ie..website ni sir gary granada)

also, kinacareer yung Asterisk..sarap eh..kaadik.
implement nga namin ngayon sa office.

busy din sa pag gawa ng training modules para sa asterisk dapat unique tsaka mag enjoy yung mga mag tetraining at dapat madami silang take home na kaalaman.

mabilis lang na update

galing akong ng laguna at na ka close ako ng isang account dun.
umuwi akong dala ang pirmadong agreement tungkol sa proyektong gagawin.yehey!

samantala: nag sisimula ng iformalize yugn partnership ng 8layer at intel..yehey ulit..reseller na kami ng intel.

iro lang muna para sa araw na ito..dami akong ginagawa pa eh.

asan ang toy ko? nasan na

wala na kasing gumagawang mga kantang o tulang pambata sa mga panahong ito
kaya naisipan kong gumawa ng isa..itoy tungkol sa batang naghahanap lang ng laruan nya
(mag kaibang demension nga lang)

pamagat: asan ang toy ko? nasan na
sa bahay
October 8, 2006
may akda: Meric mara

nasan na ang toy ko? nasan na sabi?
di ko na makita, parang may nag tabi
nasan na ang toy ko? nasan na sabi?
pakibalik naman sana, kailangan ko na kasi.

nasan si buzz? nasan si woddy?
nasan si barnie pati si barbie?
mga paboriotng laruan nasan na kassi
di ko makita di ako mapakali

mga karater ng disney nawawala din
yung gomang mickey at yung rubber daki
si winiie da poo pati pastic na goffie
puso ko'y nabibiyak ilabas nyo na kasi

ito lang ang ang aking kaligayahan
nagbibigay ng kagaanan sa aking musmuso na isipan
itong laruan ko ang pagpapagaan;wag naman hayaan; huwag pabayaan
tulungan akong hanapin; sa lahat ng kabahayan

nasan ang laruan ko ina nasan na sya ama
yung eraplanong papel na hinabi kanina
yung sarangola na bigay sa akin ni kuya
at yung tantsan na pangkalog na may pamatot panabla

yung chalk na pampiko;tila nawawala din
yung piniping lata sa tumbangpreso asan na rin?
asan na yung tsinelas na goma;sa paa ay pansapin;
na pang agawayang base,batuhang bola at patintero narin

ang kadanag kawayan? ang dingding ng bahay bahayan?
pati yung yung latang lutan; di na rin masumpungan;
di ko n amakita? asan na kaya? patulong pakihanap
kung di ako ang barurot at taya.

ito lang ang ang aking kaligayahan
nagbibigay ng kagaanan sa aking musmuso na isipan
itong laruan ko ang pagpapagaan;wag naman hayaan; huwag pabayaan
tulungan akong hanapin; sa lahat ng kabahayan

TAMANG KULIT

ganda ng jamming kagabi. and sarap ng mga output na mga kantang nirecord sa bahay ni boyet.
boyet: galing mo mag gitara tol..na huli mo.

mga kantang nirecord:
wala na
kundi man

ngayon araw! bukod sa trabaho sa opisina nag areglo kami ng kanta sa office
dating lumang kanta na ginawa nung highschool pa ako.

pamagat: sabi nila

masmaganda yung bagong version na dagdagan ng isang istanza na nagbigay lalo ng kulay
para sa kanta.

Sabi Nila
October 7, 2006
sa Office


Kapag ang tao ay umiibig
Lahat ay nais lahat ay ibig
Ganyan ang pag-ibig na malinaw sa tubig
Tapat na hangarin ang nasa puso't isip

Ganyan
ang sabi nila...
ang sabi nila
ang sabi nila

(2x)

Walang magbabago, walang pipihit
Hatid na pag-ibig ay batid na batid
Lahat ng problema tiyak malulunasan
maisip mo lamang ang mahal mong hirang


Ganyan
ang sabi nila...
ang sabi nila
ang sabi nila

(2x)
coda
Sa pusong umiibig
Laging bukang bibig
Walang liligalig
sa tunay na...... Pag-ibig


kapag ang tao ay umiibig
lahat ay waglit, nakakakilig
ganyan ang pag-ibig ligaya'y abot langit
walang dadaig,sa pusong umiibig


Ganyan
ang sabi nila...
ang sabi nila
ang sabi nila

PANGALAWANG KANTA:

WALA NG IBA
note: mabuhay ka denggai galing mong mag areglo

WALA AKONG GUSTO O IBIG NA PAGMASDAN
KUNDI ANG TIKAS NG YONG TINDIG AT MATANG MALABATMAN
WALA RIN AKONG NAIS NA MARAMDAMAN
KUNDI TAMIS NG LABI MO AT YAKAP… NA PANGKALAWAKAN

REF:
WALA NA, WALA NA, WALA NA
WALA NANG HAHANAPIN PA
WALA NA, WALA NA, WALA NA
WALA NANG IBA

WALA NG PAPANTAY SA IYONG KAGALINGAN
PAGKAT BUSILAK ANG PUSONG IBA’Y MATULUNGAN
AT TILA BAGA WALANG LUGAR PANGAMBA
NARIYAN LANG IKAW KASA-KASAMA SA TUWINA
REF.

CODA
WALA NG TITINDI PA SA LAKAS NG YONG GAYUMA
WALA NG AASIM SA INIS MO SINTA
AT KAHIT ANO PA NGAY, MAY MAHIHILING PA BA
PAGKAT HIGIT SA AKALA, ALAY MONG PAG—IBIG…AY ANONG GANDA

III.
DIYATAT WALA NA AKONG DAPAT PANG GAWIN
KUNDI IKAY MAHALIN AT MUNDOY PALIGAYAHIN
AT KAHIT SANLAKSANG PROBLEMA ANG BUMAHA
ALAM KONG PARA SA TIN, ITO AY BALEWALA


REF.. 2x ENDING…. … WALA NG IBA

OKAY!...KAILANGAN MAGLABAS NA NG BAGONG ALBUM..

3Com® Convergence White Papers—Helping Enterprises Optimize Business Interactions

3Com® Convergence White Papers—Helping Enterprises Optimize Business Interactions

The information in the following documents is presented to help businesses take full advantage of rapidly evolving technologies and technology trends. 3Com's goal is to provide the resources organizations require to deploy Secure Converged Networks now.

http://www.3com.com/voip/whitepapers.html

============
ayus naka close kami ng isang big project today! =) yehey! may pamasahe na papuntang malaysia para sa asterconference.

DSBL PROBLEM

resolve one of our client DSBL issue...tagal na nilang issue since 2002.
galing ng scalix =)

AsterConference Asia

http://www.asterconference.com/index.php?id=about

AsterConference Asia is the first ever series of conference in Asia dedicated to Asterisk, the world's most popular open source has greatly revolutionized the telecommunication landscape in the business world. It's power, scalability, feature-rich functions and cost-effectiveness are some main reasons why Asterisk is a clear option for IP-PBX.

AsterConference Asia for the first time will bring together developers, corporate executives, decision makers, system integrators, solutions providers and existing users to learn, explore and discover the potential and benefits of Asterisk.