Can Blockchain solve corruption?

 

AksyonChain - Blockchain 101

 

At dahil buhay na ulit ang laptop ko,

subukan kong magbahagi ng kwento tungkol sa Blockchain.

Naalala ko noong nag-dinner meeting kami ng mga kasamahan kong Rotarians.

Isa sa kanila ang nagtanong, “Ano nga ba talaga ang Blockchain?”

Kaya naman, naisip kong i-share ang sagot ko —

pero sa pagkakataong ito, dinagdagan ko ng demo para mas ma-appreciate ng mga manonood.

Pasensya na, hindi ako magaling mag-drawing sa draw.io,

pero umaasa ako na mas malinaw ngayon ang mensahe ko sa “Blockchain 101 para sa mga Rotarians.”

Ang hangarin ko ay simple —

na sana ay may mapulot na aral,

at magsilbing paanyaya ito sa ating lahat

na mas kilalanin pa ang teknolohiyang makatutulong sa transparency, tiwala, at kaunlaran.

Mabuhay po!

 

 

At naayos din ang laptop ko

Matapos ang dalawang araw dito sa Singapore na feeling ko hindi ako productive. Nagbo-boot na rin ang laptop ko (Salamat sa Sim Lim Square ) . Mahirap pala na topakin ang laptop mo kapag nasa ibang bansa — magastos ang magpagawa!

AksyonChain Block Creation with Anchor Chain

AksyonChain Block Creation with Anchor Chain

1. Transactions
   User submits transaction → goes to mempool.

2. Validator Assembles Block
   Authorized validator collects valid transactions and builds a block.

3. Broadcast
   Block is broadcast to other permitted validators.

4. Others Validate
   Peers check rules, permissions, and mining diversity compliance.

5. Block Added to Chain
   Once approved, the block becomes part of the AksyonChain ledger.

6. Anchor Chain Commit (New Step)

   • A hash of the AksyonChain block (not the full data) is recorded on a public or higher-trust chain.

   • This acts as an external proof that the AksyonChain ledger hasn’t been tampered with.

   • Even if the private nodes collude, the anchor chain secures history.

FU - IOS Dev

 

August 29

FU - August 24

 

Panandaliang Porma

 Para sa gung-gong nasi Boang.

Panandaliang Porma Trying hard, pilit ang galaw, Nagpapanggap sa mundong di ka kabahagi ng sayaw. Hinahanap ang aliw na saglit lang tatagal, Basta libre—kahit oras ay masayang dadayo at makikisalo. Sa pormang dala, akala’y sapat, Ngunit bakas sa mata ang kawalan ng saysay. Panandaliang saya, ngunit walang patutunguhan, Oras na sayang, hindi na maibabalik kailanman. Sa huli, sino ba ang niloloko mo? Ang sarili mong puso o ang taong nanonood sa’yo? Pagkatapos ng lahat, matira’y katahimikan— At tanong na: “Sulit ba ang pinili kong landas?”

Nagpasalamat ba sila?

Marami sa atin ang nasanay gumawa ng proyekto para may maipakita. Para sa points. Para sa award. Para mapansin.

Pero ang tunay na tanong ay hindi kung ilang tao ang nakakita, kundi:

May nagpasalamat ba?

Kasi sa dulo, ’di ba, ang sukatan ng totoong pagtulong ay hindi kung ilang litrato ang nakuha, o ilang tropeo ang naiuuwi.

Ang tanong:

•May nabago ba sa buhay nila?

•May nabawasan bang sakit?

•May nadagdagan bang pag-asa?

•May naramdaman ba silang malasakit?

•May nagsabi bang, “Salamat”?

Doon mo malalaman kung totoo ang naging epekto.

Kaya ako, lagi kong sinasabi sa sarili ko at sa mga kasama ko:

Kung tutulong ka, siguraduhin mong buo ang loob mo. “Pure ang heart” mo sa pag-tulong. Hindi dahil gusto mong mapuri, kundi dahil gusto mong may magbago.

Hindi dahil gusto mong umangat, kundi dahil gusto mong may umahon.

Kapag wala kang natanggap na “thank you,” at nasaktan ka agad — baka may kailangan kang tanungin sa puso mo.

Ginawa mo ba ito para sa kanila?

O para sa sarili mo?

Masakit man minsan, pero ito ang totoo:

Hindi lahat ng tumulong, nakatulong talaga. At hindi lahat ng tahimik, walang ginawa.

Tanungin mo sarili mo ngayon:

Kung walang camera, walang likes, walang parangal — Tutulong ka pa rin ba?

Kamote-Q

Sa isang distrito kung saan mabilis kumalat ang balita at mas mabilis pa ang hinala, may isang kanto. Sa kantong ito, may isang kawali. At sa kawaling iyon, may isang bagay na piniprito ni Nanay Tsismay araw-araw: Kamote-Q.

Pero hindi ito ordinaryong Kamote-Q.

Sabi nila, kung sino man ang kumagat ng hindi nagtatanong — may tinatamaang alat sa loob.

At ang nakakagat, hindi na nakakabalik sa dati.

Isang hapon, habang naglalakad ang isang pangit na matanda na laging mukhang may alam, naamoy niya ang mantika.

    “Kamote-Q lang ‘yan,” sabi niya, sabay kuha at kagat — walang tanong, walang bayad.

Pero sa unang kagat, napatigil siya.

May lasa itong hindi niya maipaliwanag.

May alat sa gitna ng tamis.

May pait sa ilalim ng asukal.

Tinignan siya ni Nanay Tsismay, sabay sabing:

    “Ang hindi nagtatanong, nauuntog sa sariling katangahan. Minsan, ang pangit ay hindi lang panlabas — kundi paniniwala.”

Napahinto ang matanda.

Hindi dahil sa init ng Kamote-Q.

Kundi dahil sa init ng kahihiyan.

At mula noon, naging palaisipan sa Distrito:

    “Sino ang Kamote-Q ngayon?”

Ang sagot?

Yung unang nagsabi ng “Alam ko na ‘yan,”

…pero ‘di pala alam.

Kung hindi mo pa rin gets?

Subukan mong kumagat — baka ikaw na ang niluluto.