Ngayong Nobyembre, bumalik kami sa sementeryo sa Bulacan upang ayusin ang libingan ni Mama—isang simpleng paraan ng pagpapaalala sa kanyang alaala. Sa bawat pag-aayos at kandila, parang muli siyang kasama namin, ang mga alaala ng kanyang pagmamahal bumabalik sa aming puso.
Pag-uwi namin, tila naging inspirasyon ang pagdalaw na iyon. Agad naming inilabas ang mga dekorasyong pang-Pasko. Mula sa makukulay na ilaw hanggang sa mga simpleng palamuti, bawat isa ay may kuwentong hatid, bawat isa ay muling nagbigay-kulay sa tahanan.
Ang dekorasyon ay higit pa sa pagpapaganda ng bahay. Ito ay paggunita sa magagandang alaala—isang pag-anyaya na muling damhin ang diwa ng pagmamahalan, kasiyahan, at pag-asa na dala ng kapaskuhan.
Ngayong panahon ng Pasko, bawat ilaw at palamuti ay paalala ng pagmamahal.
PS: Mukhang madami dami pa kaming bibilhin para mas makulay ang Pasko.
No comments:
Post a Comment