Ang pagbabalik sa Buscalan

Sa pagtapak ko sa Buscalan, parang napadpad ako sa ibang bersyon ng mundo—isang lugar kung saan umiiral pa rin ang mga sinaunang kwento, tradisyon, at simpleng pamumuhay. Bagamat pangalawang pagkakataon ko na itong bumalik mula noong walong taon na ang nakalipas, ibang-iba na ang aking naranasan. Ang dating mahaba at maputik na lakaran ay napalitan ng isang modernong 137-meter hanging bridge na pinondohan ni Robin Padilla. Wala pa itong pangalan, pero malinaw ang naging epekto nito—mas ligtas at masaya ang pag-akyat sa pamayanan ng Buscalan.

Pagdating sa Pamayanan ng Buscalan
Sa itaas, sinalubong kami ng malamig na hangin, tanawin ng kabundukan, at ang pamayaman na tila pinalamutian ng ulap. Kaunting hingal, ngunit sulit ang paglalakbay. Dito kami tumuloy sa Selam’s Eatery, na nagsisilbi na rin bilang pahingahan ng mga bisita. Maraming salamat kay Ate Selma sa kanyang mainit na pagtanggap. Ang kanyang pa-“Flower” noong gabi ay hindi namin malilimutan, isang simpleng gesture na nagbigay ng kakaibang saya sa aming grupo.

Kasama ng masarap na kwentuhan ay ang masarap na pagkain—adobo, sinigang, piniritong bangus, at tuyo. At para sa mga techy tulad ko, hindi kailangang mag-alala! May Starlink sa bahay na paupahan ni Ate Selma. Ang bilis ng internet ay sapat upang maipagpatuloy ang mga trabaho kahit nasa ganitong lugar ka.

*mas mabilis maubos and kaning sinangag kaysa sa kaning sinaing.

Ang Ritwal ng Batok
Isa sa mga layunin ko sa pagpunta rito ay ang magpatattoo, kaya’t nagpasalamat ako kay Ate Tin, ang mambabatok na nagdisenyo ng aking tattoo na “Sun and Moon.” Sa Buscalan, may sistema na ngayon—ang bawat disenyo ay nagkakahalaga ng ₱1,500 hanggang ₱5,000, at ang stick na ginagamit ay may dagdag na ₱300. Matapos ang sesyon ng tattoo, may opsyon ang mga bisita na lagyan ng pirma ni Apo Whang-Od, ang kanyang tatlong tuldok na signature.

Ang Umaga ng Sea of Clouds
Ang pinakamasarap na bahagi ng bawat araw ay ang paggising nang maaga para abangan ang sea of clouds. Kasabay nito ay ang mainit na kape at ang tilaok ng mga manok, na tila nag-aanyaya ng bagong simula. Ang ganda ng tanawin ay tila pintura ng kalikasan—mahirap itong ipaliwanag, pero ramdam na ramdam mo ang koneksyon sa mundo.

Si Apo Whang-Od at Ang Tunay na Sining
Sa gitna ng lahat ng ito ay si Apo Whang-Od, ang pinakamatandang mambabatok sa Buscalan. Sa bawat tik ng kanyang pambabatok, parang musika ang tunog—isang ritmo ng kultura at kasaysayan. Ang kanyang tatlong tuldok, bagamat simple, ay sumisimbolo ng nakaraan, kasalukuyan, at hinaharap. Ito ay marka ng isang malalim na koneksyon, hindi lamang sa sining kundi sa diwa ng pagiging Pilipino.

Pagninilay

Ang aking karanasan sa Buscalan ay higit pa sa simpleng paglalakbay. Ito ay isang pagninilay sa kultura at kasaysayan na dapat ipagmalaki. Ang bawat marka ng batok ay nagdadala ng kwento—isang kwento ng lakbay, pakikiisa, at pagmamalaki sa ating lahi. Sa Buscalan, natutunan ko na ang tunay na kayamanan ay nasa mga simpleng bagay—sa mainit na pagtanggap, sa mga kwentong bukas sa lahat, at sa mga tradisyong nag-uugnay sa atin sa nakaraan at kasalukuyan. Tunay na isang makulay na karanasan na puno ng aral sa bawat eksena.

Malaking pasasalamat sa NeilGem Travel Adventure para sa isang di malilimutang karanasan sa Buscalan, Kalinga! Mula sa maayos at komportableng biyahe sa van, maaliwalas na tirahan, masasarap na pagkain, at kamangha-manghang adventure—napakahusay ng lahat. Napadali at napakasaya ninyo ang aming biyahe kaya’t siguradong magbabalik kami para sa susunod na lakbay! Espesyal na pasasalamat kina Gem, Jibby, Bogs at sa buong grupo na nakasama namin. Ang inyong masayang samahan at mga kwentuhan ang nagbigay-kulay sa biyahe. Isang karangalan ang magkaroon ng mga bagong kaibigan at maibahagi ang ganitong klaseng karanasan.

Hanggang sa susunod na adventure! Maraming salamat sa inyong lahat!